over ons
Ik ben Helma van der Hamsvoord, sinds 1998 ben ik besmet met het toller virus, oftewel de Nova Scotia Duck Tolling Retrievers.
Ik ben toen begonnen met de zoektocht naar de juiste toller. Eerst in Nederland aan het kijken geweest, maar helaas vond ik daar niet de tollers waarvan ik dacht, JA!! Maar bedacht me dat ze misschien in hun land van oorsprong anders zouden zijn. Want wat ik in de boeken las en in video’s zag was anders dan wat ik hier in Nederland zag. Dus, hop het vliegtuig in naar Calgary in Canada. Van tevoren natuurlijk al wel contact gelegd met fokkers bij wie ik dacht het type toller te vinden wat mij aantrok tot het ras. Ik ging op kennel bezoek bij Veronica Kierzek en Elaine MacDonald van de Caltansis kennel. Daar aangekomen liep er een reu rond die alles had wat ik zocht in het ras. Maar wat schets mijn verbazing. Deze reu was op “werk” vakantie in canada vanuit Belgie! Tja, daar vlieg je dan zo ver voor.
ontmoet onze honden
Heden reuen / Todays males
Om de pagina van de hond te bekijken klik je op de afbeelding.
To view the dog’s page, click on the image.
Toekomst / Future
Om de pagina van de hond te bekijken klik je op de afbeelding.
To view the dog’s page, click on the image.
Puppy’s
Mijn doelstelling bij het fokken van de Nova Scotia Duck Tolling Retriever is het behoud van het ras zoals het van oorsprong bedoeld was. Een jachthond gespecialiseerd in de eendenjacht, maar ook een hond die graag s’avonds gezellig binnen bij je komt zitten oftewel je beste vriend. Werkwillig, speels, humor maar zacht van karakter. Gezondheid, karakter en de looks van een Toller gaan hier hand in hand.
ras informatie
De Nova Scotia Duck Tolling Retriever is ontwikkeld in Nova Scotia in het begin van de 19e eeuw om watervogels te tollen (of te lokken) en op te halen. De tollende hond rent, springt en speelt langs de kustlijn in het volle zicht van een zwerm eenden, verdwijnt af en toe uit het zicht en verschijnt dan snel weer, geholpen door de verborgen jager, die kleine stokjes of een bal voor de hond gooit. De speelse acties van de hond lokken de nieuwsgierige eenden binnen schotbereik. De hond wordt vervolgens gestuurd om de neergehaalde vogel op te halen.
algemeen vOOrkomen
De Toller is een middelgrote, krachtige, compacte, evenwichtige, goed gespierde hond; middelmatig tot zwaar bot, met een hoge mate van behendigheid, alertheid en vastberadenheid. Veel Tollers hebben een enigszins droevige uitdrukking totdat ze naar hun werk gaan, wanneer hun aspect verandert in intense concentratie en opwinding. Op het werk heeft de hond een snelle, haastige actie, waarbij de kop bijna gelijk met de rug wordt uitgevoerd en de zwaarbevederde staart constant in beweging is.
Temperament & karakter
De Toller is zeer intelligent, gemakkelijk te trainen en heeft een groot uithoudingsvermogen. Een sterke en bekwame zwemmer, hij is een natuurlijke en vasthoudende apporteerder op het land en uit het water, en zet zichzelf in voor veerkrachtige actie zodra de minste aanwijzing wordt gegeven dat apporteren vereist is. Zijn sterke apporteerlust en speelsheid zijn eigenschappen die essentieel zijn voor zijn tolvermogen.
Hij is liefdevol en speels voor zijn familie en kan gereserveerd zijn tegenover vreemden zonder agressief of overdreven verlegen te zijn. Agressie wordt niet getolereerd.
Standaard
Ideale lengte voor reuen ouder dan 18 maanden is 19-20 inch (48-51 cm); vrouwtjes ouder dan 18 maanden 45-48 cm. 3 cm boven of onder de ideale hoogte is toegestaan. Gewicht moet in verhouding staan tot de lengte en het bot van de hond richtlijnen: 45-51 lb. (20-23 kg) voor volwassen reuen; teven 17-20 kg.
De Toller is gefokt om uit ijskoud water te halen en moet een waterafstotende dubbele vacht hebben van gemiddelde lengte en zachtheid met een zachtere, dichte ondervacht. De vacht kan een lichte golving op de rug hebben, maar is verder recht. Sommige winterjassen kunnen een lange, losse krul vormen bij de keel. Bevedering is zacht bij de keel achter de oren en aan de achterkant van de dijen, en de voorpoten zijn matig bevederd. Hoewel het netjes maken van de oren en voeten is toegestaan, moet de Toller er altijd natuurlijk uitzien. De kleur is verschillende tinten rood of oranje met lichtere bevedering en onderkant van de staart, en gewoonlijk ten minste een van de volgende witte aftekeningen: staartpunt, voeten (niet verder dan de polsen), borst en bles. Een hond van overigens hoge kwaliteit mag niet worden bestraft wegens gebrek aan wit. Het pigment van de neus, lippen en oogranden moet overeenkomen en vleeskleurig zijn, versmelten met de vacht of zwart zijn.
